Tempelberg avontuur

Lieve allemaal,

Hier weer een bericht uit Israel waar het nog steeds goed toeven is.
Mijn tijd hier gaat snel.
Heb mijn plek bij de kinderen volledig gevonden.
De zorg rond deze zo kwetsbare kinderen is hier heel anders geregeld dan in ons landje.Daar heb ik best moeite mee gehad ,en nog, maar inmiddels zie ik ook wat wij hier voor hen kunnen betekenen. Net zoals ieder ander mens houden deze kinderen van lichamelijk contact. Gewoon een knuffel of een aai over hun bol.
Nou dat is voor mij geen probleem want mijn vader noemde mij vroeger al "kroelkip".
Ik kroel dus heel wat af!
Af en toe krijg ik nog wel eens een dreun van deze of gene en ook mijn haar heeft aardig te lijden maar dat kan natuurlijk ook bewondering zijn....!
Wat heb ik met mijn vrije dagen gedaan?
Twee weken geleden ben ik 2 dagen naar Jeruzalem gegaan.
Nou daar kreeg ik toch te maken met een hele andere kant van de altijd zo vriendelijke Joodse mensen.
Ik had een gratis tour geboekt door the old city Jerusalem.
Het bleek dat deze tour geen recht gaf op toegang tot allerlei gebouwen. Je wandelde er alleen maar langs. Op het zelfde ogenblik startte er ook een tour waar je wel overal naar binnen mocht. Dat leek me toch een stuk interessanter!
Ik had nog wel een korte broek aan maar gelukkig een lange in mijn rugzak.Zo ook een vestje.
Leuke groep,prima gids.
Poort van Zion, graf van koning David en jawel toen op naar de Tempelberg. Daar staan de Dome of the Rock oftewel de Rotskoepel en de Al-Aksa moskee.
Vaak is de Tempelberg niet open uit veiligheidsoverwegingen.
Toen Henk en ik er in de eerste week waren konden we er niet in.
Nu dus wel hoewel de gids waarschuwde dat het zo maar kon zijn dat men toch maar besloot om de poort niet te openen.
Wij waren groep nummer 2 voor de poort.
De gids gaf ons nog 20 minuten om het plein voor the Western Wall te bekijken (waarom noemen wij het toch de Klaagmuur,niemand doet dat!!)
Ik kwam ruim op tijd terug en wilde aansluiten bij mijn groep die keurig stond te wachten binnen de dranghekken.De gids van groep 3 stond echter breeduit dus ik vroeg hem of ik er misschien langs mocht daar ik bij de groep voor hem hoorde.
Helaas gaf hij geen toestemming.
Huh?? Grapje zeker.....!
Nou mooi niet,hij toeterde dat ik maar achteraan moest sluiten.
Dat was dus 200 man verder.....
Ik probeerde opnieuw uit te leggen dat ik bij zijn collega hoorde maar hij werd steeds bozer en onverzettelijker.
Seintje naar mijn gids die snel reageerde en slaande ruzie kreeg met dit heerschap. Verdorie zeg , ze gingen bijna op de vuist!
De dames in mijn groep riepen dat ik over de hekken moest klimmen maar ik stond tussen ,aan de ene kant 2 toeterende gidsen en aan de andere kant soldaten en politie die ijzig maar zeer alert toekeken.
En toen ging het toegangshek ook nog open!
Voor ik het wist trokken 2 Zweedse dames mij over het hek en sisten naar me dat mijn broek echt niet kon!
Eh, oja korte broek! Dat kan dus echt niet op de Berg der Bergen.
Gelukkig had ik een wijde broek bij me dus die vloog over mijn korte broek,vest aan en klaar.
Gidsen bedaard maar nu weer een opstootje voor ons.
Iemand had iets gevraagd zonder alstublieft eraan toe te voegen dus die werd bijna gearresteerd.
Toch enigszins met verhoogde hartslag door de poort.
Aangekomen bij het toegangsplein werden ,met name de dames ,grondig geinpspecteerd op hun zichtbare vel.
Mijn broek was goed maar in mijn vestje zat een fijn ajourdpatroon en ja daar zag je toch te veel van mijn velletje doorheen.Dus voor NIS 25 (E4) een stukje wit flanel moeten aanschaffen wat men een shawl noemde.
Maar toen was ik er ook echt klaar voor.
Ok het was de moeite waard, eerlijk is eerlijk.
Net de week ervoor had de VN een motie aangenomen waarin de Tempelberg voortaan in handen is van de moslims en niet meer van de Joden.
Reden: de Joden zouden nooit wat met de Tempelberg gehad hebben.
Behalve dan misschien dat de eerste en tweede tempel er gebouwd zijn lang voordat er moslims langs fietsten.....
Maar goed ik weet te weinig van politiek af dus wil mijn vingers er niet aan branden.
De tour verliep verder gelukkig zonder driftkikkers of aanverwante randverschijnselen.
Die dag ook nog een dienst bijgewoond van King of Kings.
Niet helemaal mijn ding maar wel een ervaring om mee te maken.
Afgelopen vrije dagen ben ik een dag naar strand geweest in Ashdod en een dag naar Tel Aviv.
Neve Tzedek,de kunstenaarswijk bezocht.Zo leuk!
Hier in huis heb ik vooral een zeer goed contact met Alexandra.
Een warm,humorvol mens!
Morgenavond gaan we met zijn vieren bij Ronald eten want hij heeft een nieuw onderkomen.
Zondag naar Jeruzalem met zijn allen waar een vriend van hem woont die zeer binnenkort terug gaat naar de US.
Het weekend van 20 en 21 gaan Alexandra en ik naar Haifa.
We slapen in een Scandinavisch hostel waar je mag betalen wat je denkt dat goed is. We hebben het plan om ook Akko te bezoeken wat daar een half uurtje vandaan ligt.
Dus er staat nog wel het 1 en ander te gebeuren voordat ik hier mijn werk beeindig.
Aan de ene kant is 2 maanden voor mij genoeg maar aan de andere kant zal ik de kinderen behoorlijk missen.
Het is misschien maar een druppel op een gloeiende plaat maar ik geloof wel dat wij met zijn vieren hier een klein beetje het verschil voor hen maken. Ik hoop zo dat meerdere vrijwilligers de weg naar Aleh zullen vinden en hier met heel hun hart iets voor deze kinderen willen betekenen. Ze zijn het zo waard!!
Dank allemaal voor jullie leuke reacties zowel op dit blog als op mijn foto's op FB.
Karin en Ronald,ik leef mee ,vind het geweldig!
Dat geldt natuurlijk ook voor Marian en Chris!
Koos en Wilma idem,en Yvet en Stephan ook!
Anne,Toon,Cees,Puck en tante Ria:
Geloof me,jullie verjaardagscadeau is geweldig!
Gebruik hem iedere dag!
Collega's Tramhuis:
Gefeliciteerd !
Dag allemaal,liefs
Marjolein